Dlaczego warto? REJESTRACJA

Cytat

Rosjo! Rosjo! Widzę cię, z mego cudnego, pięknego oddalenia cię widzę: biednie, pusto, nieprzytulnie w tobie; nie rozweselą, nie przerażą oka zuchwałe dziwy przyrody wieńczone zuchwałymi dziwami sztuki, miasta z wielookiennymi, wysokimi pałacami wrosłymi w urwiska, malownicze drzewa i bluszcz obrastający domy, w szumie i wiecznym pyle wodospadów; nie odchyli się w tył głowa, żeby spojrzeć na piętrzące się nad nią bez końca złomy kamienne; nie błysną poprzez narzucone jeden na drugi ciemne łuki oplatane gałązkami winogradu, bluszc

Autor: Mikołaj Gogol
0

Więcej cytatów od tego autora

Radę, którą dajesz drugiemu, zastosuj również do siebie.
Autor: Mikołaj Gogol
0
Uroda dokonuje cudów. Wszystkie wady charakteru pięknej kobiety, zamiast odstręczać od niej, stają się niezwykle pociągające; nawet występki jej tchną nadobnością. Ale niechże ta nadobność zniknie - kobieta musi być dwudziestokrotnie mądrzejsza od mężczyzny, żeby wzbudzić do siebie, jeśli nie miłość, to co najmniej szacunek.
Autor: Mikołaj Gogol
0
[...] bo ja się, bracie, przekonałem: wszystkie paskudztwa w głowę lezą od nieróbstwa.
Autor: Mikołaj Gogol
0
Ten Newski Prospekt kłamie o każdej porze, najbardziej jednak wówczas, kiedy noc spowije go w swe gęste zwoje i zaciemni biale i kremowe mury domów, kiedy całe miasto zamienia się w grzmot i błysk, kiedy krocie karot pędzą z mostu, hajducy wrzeszczą i podskakują na koniach, kiedy sam demon zapala światła po to jedynie, by ukazać wszystko w kształtach nieprawdziwych.
Autor: Mikołaj Gogol
0
Wiadomo, że sporo jest na świecie takich twarzy, nad których obrobieniem przyroda nie zastanawiała się zbyt długo i nie używała żadnych dokładniejszych narzędzi, jako to: pilników, świderków i tak dalej, lecz po prostu rąbała co sił w garści. Machnęła toporem raz - wyszedł nos, machnęła drugi raz - wyszły usta, ogromnym świdrem wywierciła oczy i nie oskrobawszy, puściła w świat wyrzekłszy: żyje!
Autor: Mikołaj Gogol
0
Należy zauważyć, że dama miła pod każdym względem była po części materialistką skłonną do negacji i powątpiewania i odrzucała w życiu bardzo wiele.
Autor: Mikołaj Gogol
0
Samotne życie dało obfity pokarm skąpstwu,które,jak wiadomo, posiada wilczy apetyt i im więcej pożera,tym bardziej staje się nienasycone;
Autor: Mikołaj Gogol
0
On jest wszędzie pomiędzy nami, może tylko inaczej ubrany; ale ludzie są lekkomyślnie nieprzenikliwi i człowiek inaczej ubrany wydaje im się innym człowiekiem.
Autor: Mikołaj Gogol
0
Po podróży czuł silne zmęczenie. Zamówiwszy jak najlżejszą kolację, złożoną tylko z prosiątka, zaraz się rozebrał, schował pod kołdrę i zasnął mocno, zasnął głęboko, zasnął cudowne, tak jak śpią tylko szczęśliwcy, którzy nie znają ani hemoroidów, ani pcheł, ani nazbyt wielkich zdolności umysłowych.
Autor: Mikołaj Gogol
0
Slowem wszystko bylo dobrze,tak jak ani natura sama bez sztuki,ani sztuka bez natury wymyslic nie potrafi,ale jak bywa,gdy obydwie sie polacza,gdy po nadmiernych trudach czlowieka natura rylcem swoim dokonczy prace,ulzy ciezkim masom,wygladzi symetrycznosc linii i doda ciepla wszystkiemu,co bylo w chlodnym rozmysle uskutecznione.
Autor: Mikołaj Gogol
0
Wszystkie cytaty tego autora
REKLAMA
+ Dodaj nowy cytat
Autor
Mikołaj Gogol
Wszystkie cytaty tego autora
Reklamy