Cytat

Niegdyś myślałam, że urodziłam się pod szczęśliwą gwiazdą, że jestem dzieckiem miłości, bo od kiedy pamiętam, zawsze otaczali mnie kochający ludzie. Z czasem okazało się, że może urodziłam się blisko tej gwiazdy, ale z pewnością nie pod nią. A moje życie, które dotąd obfitowało w barwy łagodnej lecz soczystej tęczy, zaczęło przybierać kolory jesiennej burzy. W dodatku nie przestawało padać.

Więcej cytatów od tego autora

Po tych słowach znowu zaczęliśmy z Bernardem się śmiać. Śmieję się tutaj codziennie, jak gdybym nadrabiała te stracone osiem lat. Strasznie pyszne jest to nasze życie, oczywiście pod warunkiem, że o tym pamiętamy.Możemy jeść je garściami, każdego dnia przyswajać inny kolor, inny zapach, inne uczucie. W moim sercu chyba już na stałe zaczyna gościć nadzieja.

- Czasami kiedy wydaje nam się, że nie ma już nic nagle okazuje się, że jest prawie wszystko - powiedziała Anna po wysłuchaniu mojej opowieści o rodzicach

Jazda samochodem sprzyja rozmyślaniu. Człowiek może ze spokojem zrobić bilans zysków i strat, podsumować to, co w życiu schrzanił i to, co mu się udało. Mój bilans wyglądał raczej marnie, przynajmniej na gruncie spraw osobistych. W dodatku człowiek, który do tej pory był dla mnie ideałem, okazał się kimś, kogo nie znam. Jak to możliwe, że mój ojciec tak mnie rozczarował? Jak to możliwe, że mama przez tyle lat udawała szczęśliwą? Jak wielka musi być miłość do drugiej istoty z tej samej krwi i kości, że człowiek poświęca

To milczenie zaprowadziło mnie do jednej z klinik zdrowia psychicznego. Kilka dni później siedziałam więc w wygodnym fotelu pośrodku olbrzymiego lekarskiego gabinetu, a obcy człowiek opłacony przez moją przyjaciółkę zadawał mi kolejne pytania, które podobno miały na celu wyciągnięcie mnie z depresji czy też załamania nerwowego.

Ktoś, kto nigdy mnie nie zawiódł.

Po chwili ruszyliśmy w kierunku Wisły. Słońce grzałojak w środku lata, a wiatr lekko smagał nam twarze. Uwielbiam to uczucie wiatru na twarzy, uwielbiam jego zapach i smak. Wiatr smakuje jak wolność.

Weronika jest dla mnie jedyną gwarancją tego, że przeczytasz te słowa w odpowiednim momencie swojego życia. Ja nie potrafiłam go znaleźć, za co Cię przepraszam, chociaż nie wiem, czy można znaleźć odpowiedni moment na taką wiadomość. Weronika jest dla Ciebie jak siostra i dla mnie jak córka. Jednak kochane moje dziecko, Ty masz jeszcze brata. Prawdziwego brata, z krwi i kości. Nigdy Ci o tym nie mówiłam, ale ja i ojciec byliśmy związkiem z przeszłością. Tato miał kiedyś kochankę, właściwie nasz związek uratowaliśmy wte

Kiedy umiera człowiek, z którym miało się spędzić życie, to czy wówczas ta druga istota na ziemi nie powinna mieć wyboru, czy chce nadal zostać tu na ziemi? Czy nie powinna mieć przyzwolenia, by poszybować w chmury, złapać ten odchodzący kawałek duszy i móc zadecydować? Czy życie nie powinno na chwilę przystanąć? Czy świat nie powinien wstrzymać oddechu? - myślałam, siedząc na ławce w jednym z warszawskich parków. Zastanawiałam się, co by było, gdybym posłuchała wtedy mamy i nie wyjechała z Tomaszem.

Uff, przez cały dzień żadnej, nawet małej rozmowy o ślubie, pomyślałam i już po chwili znowu czułam straszne wyrzuty sumienia. Było mi wstyd przed samą sobą, że tak czuję, ale nie mogłam sobie z tym poradzić. Uczucie było o tyle straszne, że naprawdę ze wszystkich sił, bardzo mocno albo i jeszcze mocniej kochałam Weronikę.

REKLAMA

+ Dodaj nowy cytat

Wszystkie cytaty tego autora