Zatem poszła gonitwa za wrażeniami, sztuczne powiększanie tych wrażeń, pragnienie dramatycznych efektów w życiu, umyślne i systematyczne drażnienie nerwów w sobie tak, żeby stały się czulszymi na wrażenia, a w potrzebie mogły nadsztukować uczucie, stąd wmówione zapały, fałszywe egzaltacje, uniesienia na zimno (...). Tego powszechnego w Europie usposobienia typem, dotąd jedynym w poezji, jest hrabia Henryk.
Zatem poszła gonitwa za wrażeniami, sztuczne powiększanie tych wrażeń, pragnienie dramatycznych efektów w życiu, umyślne i systematyczne drażnienie nerwów w sobie tak, żeby stały się czulszymi na wrażenia, a w potrzebie mogły nadsztukować uczucie, stąd wmówione zapały, fałszywe egzaltacje, uniesienia na zimno (...). Tego powszechnego w Europie usposobienia typem, dotąd jedynym w poezji, jest hrabia Henryk.