Był to pies, olbrzymi pies, czarny jak węgiel, ale o niesamowitym wyglądzie! Z jego rozwartej paszczy buchał ogień. Jego oczy błyszczały niegasnącym blaskiem, a migocący płomień otaczał zarys mordy, sierści i podgardla. Nigdy, nawet w delirycznym śnie chorego umysłu, nie dałoby się wymyślić czegoś równie dzikiego, przerażającego i bardziej piekielnego niż ta ciemna forma i ten pysk, które wypadły do nas za ściny mgły.
Był to pies, olbrzymi pies, czarny jak węgiel, ale o niesamowitym wyglądzie! Z jego rozwartej paszczy buchał ogień. Jego oczy błyszczały niegasnącym blaskiem, a migocący płomień otaczał zarys mordy, sierści i podgardla. Nigdy, nawet w delirycznym śnie chorego umysłu, nie dałoby się wymyślić czegoś równie dzikiego, przerażającego i bardziej piekielnego niż ta ciemna forma i ten pysk, które wypadły do nas za ściny mgły.