Żal mi ludzi, którzy nie wierzą w istnienie dobroci. Nie może to być, żeby się z nią nigdy nie zetknęli - zapewne tylko nie umieli jej rozpoznać, bo byli zbyt podejrzliwi, zbyt szyderczy, zbyt skrzywdzeni albo zagniewani. Albo mieli w sobie zbyt wiele podejrzliwości - a ta przecież bierze się z lęku.
Żal mi ludzi, którzy nie wierzą w istnienie dobroci. Nie może to być, żeby się z nią nigdy nie zetknęli - zapewne tylko nie umieli jej rozpoznać, bo byli zbyt podejrzliwi, zbyt szyderczy, zbyt skrzywdzeni albo zagniewani. Albo mieli w sobie zbyt wiele podejrzliwości - a ta przecież bierze się z lęku.