Podczas posiłku czuję, jak miłe może być życie we dwoje: uśmiechy, drobne gesty, poczucie wzajemnego zrozumienia. Nie ma sensu dyskutować na temat tego, jak silne więzy nas łączą, nad oczywistością bycia razem, nad naszym wspaniałym porozumieniem. Wystarczy po prostu być.
Podczas posiłku czuję, jak miłe może być życie we dwoje: uśmiechy, drobne gesty, poczucie wzajemnego zrozumienia. Nie ma sensu dyskutować na temat tego, jak silne więzy nas łączą, nad oczywistością bycia razem, nad naszym wspaniałym porozumieniem. Wystarczy po prostu być.