(...) Życie jest jak karuzela... Najpierw wirujemy w pędzie karuzeli w wesołych miasteczkach dzieciństwa. Potem w pędzie miłości i zapamiętania, usypiając w ramionach tej drugiej osoby w zbyt wąskim łóżku, jedząc późne śniadanie po całej nocy miłości... A potem wirujemy w nieszczęściu, w tajfunie, który ściąga nas na dno, kiedy siedzimy sami w maleńkiej łódeczce i nagle nadchodzi sztorm.
(...) Życie jest jak karuzela... Najpierw wirujemy w pędzie karuzeli w wesołych miasteczkach dzieciństwa. Potem w pędzie miłości i zapamiętania, usypiając w ramionach tej drugiej osoby w zbyt wąskim łóżku, jedząc późne śniadanie po całej nocy miłości... A potem wirujemy w nieszczęściu, w tajfunie, który ściąga nas na dno, kiedy siedzimy sami w maleńkiej łódeczce i nagle nadchodzi sztorm.