(...) nie ma na świecie rzeczy tak trudnej do zniesienia, która by z czasem nie stała się znośna i godziwa. Nie ma takiej rany, choćby najbardziej bolesnej, która by z czasem nie przestała dolegać; ni rozkoszy tak lubej, by z czasem nie zwątlała. Zło i dobro, pomyślność i niepowodzenie, chwała i cierpienie, wszystko z czasem słabnie i wiotczeje. To, czego pragniemy i podziwiamy, szybko puszczamy w niepamięć, gdy nas przestaje interesować. Co dzień spotykamy coś nowego, co przykuwa naszą uwagę, wkrótce to mijamy zostawiając po
(...) nie ma na świecie rzeczy tak trudnej do zniesienia, która by z czasem nie stała się znośna i godziwa. Nie ma takiej rany, choćby najbardziej bolesnej, która by z czasem nie przestała dolegać; ni rozkoszy tak lubej, by z czasem nie zwątlała. Zło i dobro, pomyślność i niepowodzenie, chwała i cierpienie, wszystko z czasem słabnie i wiotczeje. To, czego pragniemy i podziwiamy, szybko puszczamy w niepamięć, gdy nas przestaje interesować. Co dzień spotykamy coś nowego, co przykuwa naszą uwagę, wkrótce to mijamy zostawiając po