Moje życie w codziennym kariecie obowiązków i konieczności, stałe, instynktowne powtarzanie "muszę" i "powinnam", ciągły pośpiech powodują, że nie dostrzegam drobiazgów. Czasem, podczas świąt czy choroby, gdy sytuacja zmusza mnie do zatrzymywania się i bezruchu, zauważam bogactwo szczegółów. Z zaskoczeniem konstatuję, jak wielką przyjemnością jest powolne, spokojne obranie pomarańczy, poczucie jej faktury i zapachu skórki, w skupieniu, bez myślenia o przyszłości.
Moje życie w codziennym kariecie obowiązków i konieczności, stałe, instynktowne powtarzanie "muszę" i "powinnam", ciągły pośpiech powodują, że nie dostrzegam drobiazgów. Czasem, podczas świąt czy choroby, gdy sytuacja zmusza mnie do zatrzymywania się i bezruchu, zauważam bogactwo szczegółów. Z zaskoczeniem konstatuję, jak wielką przyjemnością jest powolne, spokojne obranie pomarańczy, poczucie jej faktury i zapachu skórki, w skupieniu, bez myślenia o przyszłości.