Nie chcę się tłumaczyć, ale kiedy ktoś człowieka tak kompletnie ignoruje, ten zaczyna wątpić, czy aby na pewno istnieje. Kiedy spojrzy na własną rękę, zaczyna mu się nawet wydawać, że jest przezroczysta. Jest to pewien rodzaj bezsilności. Jakby ktoś rzucił zaklęcie. Własne ciało, własne istnienie stopniowo stają się przezroczyste. I nie mogę się poruszyć. Nie mogę nic powiedzieć. Mogę tylko patrzeć, jak trzech TV People zostawia w moim mieszkaniu telewizor i wychodzi. Nie mogę otworzyć ust. Boję się usłyszeć własny głos.
Nie chcę się tłumaczyć, ale kiedy ktoś człowieka tak kompletnie ignoruje, ten zaczyna wątpić, czy aby na pewno istnieje. Kiedy spojrzy na własną rękę, zaczyna mu się nawet wydawać, że jest przezroczysta. Jest to pewien rodzaj bezsilności. Jakby ktoś rzucił zaklęcie. Własne ciało, własne istnienie stopniowo stają się przezroczyste. I nie mogę się poruszyć. Nie mogę nic powiedzieć. Mogę tylko patrzeć, jak trzech TV People zostawia w moim mieszkaniu telewizor i wychodzi. Nie mogę otworzyć ust. Boję się usłyszeć własny głos.