Godzina dziesiąta jest dobra na to, by człowiek leniwie przewracał się na drugi bok, być może kątem oka dostrzegając panującą na dworze jasność, i zasypiał z powrotem ze słodki przekonaniem, że to inni muszą wstać, a nie on.
Godzina dziesiąta jest dobra na to, by człowiek leniwie przewracał się na drugi bok, być może kątem oka dostrzegając panującą na dworze jasność, i zasypiał z powrotem ze słodki przekonaniem, że to inni muszą wstać, a nie on.