- Wiesz, co w wierszach jest najwznioślejsze? To właśnie, że wcale nie trzeba być uczonym, by je rozumieć i by je kochać. Wręcz przeciwnie: uczeni nie rozumieją wierszy i najczęściej pogardzają nimi, gdyż w tych uczonych jest zbyt wiele pychy. Żeby kochać wiersze, wystarczy mieć duszę, ufną duszyczkę, rozchyloną jak kielich kwiatu. Poeci przemawiają do duszy prostaczków, do nieszczęśliwych i chorych. i dlatego są nieśmiertelni.
- Wiesz, co w wierszach jest najwznioślejsze? To właśnie, że wcale nie trzeba być uczonym, by je rozumieć i by je kochać. Wręcz przeciwnie: uczeni nie rozumieją wierszy i najczęściej pogardzają nimi, gdyż w tych uczonych jest zbyt wiele pychy. Żeby kochać wiersze, wystarczy mieć duszę, ufną duszyczkę, rozchyloną jak kielich kwiatu. Poeci przemawiają do duszy prostaczków, do nieszczęśliwych i chorych. i dlatego są nieśmiertelni.