Coś Ci powiem: okazuje się, że choćby tajemnica była najstraszniejsza, da się z nią żyć.W pewien sposób można się do niej przyzwyczaić, tak jak, no nie wiem, do narośli na ręce.Wyczuwasz jej kształt, w jedne dni sprawia Ci więcej bólu, w inne mniej, nieraz możesz nawet o niej zapomnieć na dłuższy czas. Co nie znaczy, że nie wracasz wciąż do niej. Od niej się zaczyna i na niej się kończy.
Coś Ci powiem: okazuje się, że choćby tajemnica była najstraszniejsza, da się z nią żyć.W pewien sposób można się do niej przyzwyczaić, tak jak, no nie wiem, do narośli na ręce.Wyczuwasz jej kształt, w jedne dni sprawia Ci więcej bólu, w inne mniej, nieraz możesz nawet o niej zapomnieć na dłuższy czas. Co nie znaczy, że nie wracasz wciąż do niej. Od niej się zaczyna i na niej się kończy.