Dorośli mają tę okropną skłonność do wspominania okresu dzieciństwa jako pasma nieustającej radości i zabawy, i biegania po polach w letni poranek, przy jednoczesnych zapominaniu o tym, jak trudno być dzieckiem. Nie pamiętają tego wstrętnego uczucia, które ciąży na żołądku niczym ołów, kiedy koledzy cię przyzywają. Nie pamiętają krwawiących nosów, kuksańców w plecy, wykręcania rąk i bolesnych uszczypnięć ani strachu przed bandą Plujących Kolesiów, nie pamiętają wrednych karteczek, szeptów, wrzasków ani wstydu, gdy znajdziesz na ś
Dorośli mają tę okropną skłonność do wspominania okresu dzieciństwa jako pasma nieustającej radości i zabawy, i biegania po polach w letni poranek, przy jednoczesnych zapominaniu o tym, jak trudno być dzieckiem. Nie pamiętają tego wstrętnego uczucia, które ciąży na żołądku niczym ołów, kiedy koledzy cię przyzywają. Nie pamiętają krwawiących nosów, kuksańców w plecy, wykręcania rąk i bolesnych uszczypnięć ani strachu przed bandą Plujących Kolesiów, nie pamiętają wrednych karteczek, szeptów, wrzasków ani wstydu, gdy znajdziesz na ś