Zawieramy ze sobą związki, nigdy nie zdając sobie sprawy, co czynimy. Potem chcemy być uczciwi, nie chcemy ranić tych, których kochamy; odmawiamy sobie, dla jakichś niejasnych przyczyn, pewnych przyjemności, a później tego żałujemy. Mówiłem, że jest w tym rodzaj tchórzliwej dobroci, że prawie zawsze mamy pretensje do tych, którzy nam kazali wyrzec się w ten sposób samych siebie, i że w rezultacie lepiej, i dla nich, i dla nas, mieć odwagę, wiedzieć, co lubimy, i patrzeć w życiu prosto w twarz.
Zawieramy ze sobą związki, nigdy nie zdając sobie sprawy, co czynimy. Potem chcemy być uczciwi, nie chcemy ranić tych, których kochamy; odmawiamy sobie, dla jakichś niejasnych przyczyn, pewnych przyjemności, a później tego żałujemy. Mówiłem, że jest w tym rodzaj tchórzliwej dobroci, że prawie zawsze mamy pretensje do tych, którzy nam kazali wyrzec się w ten sposób samych siebie, i że w rezultacie lepiej, i dla nich, i dla nas, mieć odwagę, wiedzieć, co lubimy, i patrzeć w życiu prosto w twarz.