Twoje słowa nic we mnie nie budzą, nic nie poruszają. Nie zapala się dla mnie najniklejsze światło, nie bije mocniej tętno życia, nie odzywa się żaden głos doradczy ani krzepiący. O, chciałabym, żebyś zrozumiał, że dusza moja jest w tej chwili podobna do więzienia bez promyka światła, że na dnie tej duszy czai się strach, strach byś ty mnie nie przekonał i żebym ja się nie podjęła tego, czego nie potrafię wykonać!
Twoje słowa nic we mnie nie budzą, nic nie poruszają. Nie zapala się dla mnie najniklejsze światło, nie bije mocniej tętno życia, nie odzywa się żaden głos doradczy ani krzepiący. O, chciałabym, żebyś zrozumiał, że dusza moja jest w tej chwili podobna do więzienia bez promyka światła, że na dnie tej duszy czai się strach, strach byś ty mnie nie przekonał i żebym ja się nie podjęła tego, czego nie potrafię wykonać!