Upadek, do którego jak mi się wydaje, zmierzasz, jest bardzo niezwykły i okropny. Człowiek , który w tą przepaść się stacza, nigdy nie odczuje i nie dowie się, że już sięgnął dna. Wciąż tylko spada, spada coraz niżej. Jest to los zgotowany człowiekowi, który w tym czy innym momencie swojego życia szukał- czegoś, czego mu jego własne środowisko dać nie mogło- albo przynajmniej tak mu się zdawało- i który wobec tego zaniechał poszukiwać. Zrezygnował, nim jeszcze rozpoczął prawdziwe poszukiwania.
Upadek, do którego jak mi się wydaje, zmierzasz, jest bardzo niezwykły i okropny. Człowiek , który w tą przepaść się stacza, nigdy nie odczuje i nie dowie się, że już sięgnął dna. Wciąż tylko spada, spada coraz niżej. Jest to los zgotowany człowiekowi, który w tym czy innym momencie swojego życia szukał- czegoś, czego mu jego własne środowisko dać nie mogło- albo przynajmniej tak mu się zdawało- i który wobec tego zaniechał poszukiwać. Zrezygnował, nim jeszcze rozpoczął prawdziwe poszukiwania.