Próżne są nadzieje, które żywili wiktoriańscy moraliści, na zmiany w sercach klasy panującej. Dla kapitalisty żadnym dobrem nie jest posiadanie dobrego serca, bowiem - jak powiada Marks - ,,Kapitał nie ma serca". W systemie kapitalistycznym dobroć liczy się za nic - aby sprawić, by się liczyła, musimy przekształcić nasz system społeczny jako całość. Komiczna ironia tej sytuacji polega na tym, że sama nasza sympatia dla burżuazji, dla jej ciężkiego położenia jako istot ludzkich, będzie działać jako argument przemawiający na rzecz
Próżne są nadzieje, które żywili wiktoriańscy moraliści, na zmiany w sercach klasy panującej. Dla kapitalisty żadnym dobrem nie jest posiadanie dobrego serca, bowiem - jak powiada Marks - ,,Kapitał nie ma serca". W systemie kapitalistycznym dobroć liczy się za nic - aby sprawić, by się liczyła, musimy przekształcić nasz system społeczny jako całość. Komiczna ironia tej sytuacji polega na tym, że sama nasza sympatia dla burżuazji, dla jej ciężkiego położenia jako istot ludzkich, będzie działać jako argument przemawiający na rzecz