Wszystko było tak jak być powinno. Po pachnącym pniu sosny dreptały rządkiem czarne mrówki, tarnina gubiła białe płatki, które spadały na ziemię dokładnie tak, jak trzeba, planeta obracała się ku słońcu, czas płynął, życie toczyło się naprzód, chwila po chwili, minuta po minucie, wszystko zmierzało ku własnemu przeznaczeniu i własnemu celowi i wszystko - nawet najdrobniejsze ziarenko - zawierało w sobie zarazem życie jak i umieranie.
Wszystko było tak jak być powinno. Po pachnącym pniu sosny dreptały rządkiem czarne mrówki, tarnina gubiła białe płatki, które spadały na ziemię dokładnie tak, jak trzeba, planeta obracała się ku słońcu, czas płynął, życie toczyło się naprzód, chwila po chwili, minuta po minucie, wszystko zmierzało ku własnemu przeznaczeniu i własnemu celowi i wszystko - nawet najdrobniejsze ziarenko - zawierało w sobie zarazem życie jak i umieranie.