Pozbywając się życiowego marzenia, odrzucamy najistotniejszą część siebie. Jest to rana, która nigdy się nie zagoi, choć z drugiej strony człowiek wychodzi z tej katastrofy ze świadomością, że ma tylko jedną możliwość: zacząć od nowa.
Pozbywając się życiowego marzenia, odrzucamy najistotniejszą część siebie. Jest to rana, która nigdy się nie zagoi, choć z drugiej strony człowiek wychodzi z tej katastrofy ze świadomością, że ma tylko jedną możliwość: zacząć od nowa.