Była jak ten co zajął w pociągu miejsce tyłem do kierunku jazdy i widzi przez okno nie to co się zbliża, lecz to co traci-pejzaż, który ucieka. Niezdolna patrzeć w przyszłość, zaabsorbowana jedynie przeszłością.
Była jak ten co zajął w pociągu miejsce tyłem do kierunku jazdy i widzi przez okno nie to co się zbliża, lecz to co traci-pejzaż, który ucieka. Niezdolna patrzeć w przyszłość, zaabsorbowana jedynie przeszłością.