Nie można żyć z kimś, kto żongluje cieniami, poskramia mole, spędza całe dnie układając obrazki z tęczowych kręgów, które oliwa pozostawia na Sekwanie. Ja i moje kłódki, moje klucze w powietrzu, ja, piszący dymem... Oszczędź sobie odpowiedzi, którą widzę na twych ustach: nie ma bardziej zabójczych substancji niż te, które przenikają wszędzie, które wdycha się nie wiedząc o tym, w słowach, w miłości, w przyjaźni. Już najwyższy czas, żeby mnie zostawiono samego, samiutkiego jak palec w nosie. (...) Jak na drugi raz wpadniesz na mn
Nie można żyć z kimś, kto żongluje cieniami, poskramia mole, spędza całe dnie układając obrazki z tęczowych kręgów, które oliwa pozostawia na Sekwanie. Ja i moje kłódki, moje klucze w powietrzu, ja, piszący dymem... Oszczędź sobie odpowiedzi, którą widzę na twych ustach: nie ma bardziej zabójczych substancji niż te, które przenikają wszędzie, które wdycha się nie wiedząc o tym, w słowach, w miłości, w przyjaźni. Już najwyższy czas, żeby mnie zostawiono samego, samiutkiego jak palec w nosie. (...) Jak na drugi raz wpadniesz na mn