Podróżując rzeką, dotarliśmy do miejsc nietkniętych jeszcze stopą Europejczyka, a tym bardziej Europejki. Mimo to czuję się tutaj dziwnie swojsko, prawie tak jakbym już kiedyś tu była. Czuję się też tak, jakbym dotarła do kresu życia, które do tej pory było czymś w rodzaju ucieczki, i że wreszcie odnalazłam miejsce, gdzie zawsze powinnam była żyć.
Podróżując rzeką, dotarliśmy do miejsc nietkniętych jeszcze stopą Europejczyka, a tym bardziej Europejki. Mimo to czuję się tutaj dziwnie swojsko, prawie tak jakbym już kiedyś tu była. Czuję się też tak, jakbym dotarła do kresu życia, które do tej pory było czymś w rodzaju ucieczki, i że wreszcie odnalazłam miejsce, gdzie zawsze powinnam była żyć.