Gdy wbijałam igłę w ramię, jedyną rzeczą, jakiej pragnęłam, było zapomnienie. Może istnieje Bóg i miejsce, gdzie wszystkie złe rzeczy, jakie mnie spotkały, i grzechy, jakie wobec mnie popełniono, zostaną wybaczone. Nie widziałam dla siebie miejsca na Ziemi. Nawet jeśli niebo nie istnieje, to przynajmniej skończyłaby się ta codzienna udręka i rozpamiętywanie przeszłości. Chciałam się uwolnić od trosk i nieustającej walki o to, by być silną i optymistycznie nastawioną do życia.
Gdy wbijałam igłę w ramię, jedyną rzeczą, jakiej pragnęłam, było zapomnienie. Może istnieje Bóg i miejsce, gdzie wszystkie złe rzeczy, jakie mnie spotkały, i grzechy, jakie wobec mnie popełniono, zostaną wybaczone. Nie widziałam dla siebie miejsca na Ziemi. Nawet jeśli niebo nie istnieje, to przynajmniej skończyłaby się ta codzienna udręka i rozpamiętywanie przeszłości. Chciałam się uwolnić od trosk i nieustającej walki o to, by być silną i optymistycznie nastawioną do życia.