Kiedy człowiek potępia umysł, czyni to dlatego, że dąży do czegoś, do czego umysł nie pozwoliłby mu się przyznać. Kiedy głosi sprzeczności, czyni to, bo wie, że ktoś weźmie na siebie ciężar niemożliwego i za cenę własnego cierpienia lub życia sprawi, że doktryna zadziała i przyniesie zyski temu, kto ją szerzy. Ceną każdej sprzeczności jest destrukcja.
Kiedy człowiek potępia umysł, czyni to dlatego, że dąży do czegoś, do czego umysł nie pozwoliłby mu się przyznać. Kiedy głosi sprzeczności, czyni to, bo wie, że ktoś weźmie na siebie ciężar niemożliwego i za cenę własnego cierpienia lub życia sprawi, że doktryna zadziała i przyniesie zyski temu, kto ją szerzy. Ceną każdej sprzeczności jest destrukcja.