Niedobrze, by człowiek był sam.
(Rdz 2, 18)
Uczyńmy ludzi na obraz nasz, podobnych do nas (...)
(Rdz 1, 26)
Dlatego opuszcza mężczyzna ojca swego i matkę i łączy się z żoną, tak że oboje stają się jednym ciałem.
(Rdz 2, 24)
Tak więc Bóg posłał mnie przed wami, aby wam zapewnić przetrwanie w kraju, aby ocalić życie wielu spośród was. A zatem to nie wy wysłaliście mnie tu, lecz Bóg.
(Rdz 45, 8)
Czy to ja [zamierzam] zastępować Boga? Wy wprawdzie uknuliście zło przeciw mnie, lecz Bóg obrócił to na dobro, aby stało się tak, jak dzisiaj się dzieje (...)
(Rdz 50, 19)
Któż to dał człowiekowi usta albo kto czyni [go] niemym czy głuchym, widzącym albo ślepym? Czyż nie Ja, Jahwe? Ruszaj więc teraz! Ja zaś będę na ustach twoich i pouczę cię, jak masz mówić.
(Wj 4, 11-12)
Bóg będzie troskliwie czuwał nad wami
(Wj 13, 19)
Jahwe będzie walczył za was, wy zachowujcie spokój.
(Wj 14, 14)
Oto Ja posyłam przed tobą anioła, aby strzegł cię w drodze i doprowadził na miejsce, które wyznaczyłem.
(Wj 23, 20)
[Jeśli] będziecie służyli Jahwe, waszemu Bogu, wtedy On pobłogosławi wasz chleb i wodę. Wtedy oddalę choroby od ciebie. Nie będzie w twoim kraju kobiety roniącej ani bezdzietnej. Dopełnię też liczby dni twojego życia. Sprawię, że lęk [odczuwany] przede mną odczują także przed tobą, a w zamieszanie wprawię wszystkie ludy, do których pójdziesz. Sprawię i to, że wszyscy twoi wrogowie uciekną przed tobą.
(Wj 23, 25-27)
Jahwe zaś rozmawiał z Mojżeszem twarzą w twarz, tak jak się rozmawia z przyjacielem.
(Wj 33, 11)
Niedobrze, by człowiek był sam.
(Rdz 2, 18)
Książka: Pismo Święte Stary i Nowy Testament