W wielkiej sztuce nie chodzi o emocje. Chodzi o doznania. Tylko burżuje, pospolici zjadacze chleba uważają, że sztuka powinna przemawiać do uczuć wyższych i coś znaczyć. Jeśli wzrusza, to nie jest sztuka, tylko kicz. Sztuka przyprawia o dreszcz. Sztuka rozbudza pierwotne instynkty, dzikie zwierzę w ludzkim wnętrzu. Sztuka trąca głębsze struny niż zwykłe emocje. Jeśli prowokuje do myślenia, to może być filozofia, nauka albo człowiek, ale nie sztuka. Prawdziwa sztuka mówi o bezsensie życie, o wolności występku, o mocy.
W wielkiej sztuce nie chodzi o emocje. Chodzi o doznania. Tylko burżuje, pospolici zjadacze chleba uważają, że sztuka powinna przemawiać do uczuć wyższych i coś znaczyć. Jeśli wzrusza, to nie jest sztuka, tylko kicz. Sztuka przyprawia o dreszcz. Sztuka rozbudza pierwotne instynkty, dzikie zwierzę w ludzkim wnętrzu. Sztuka trąca głębsze struny niż zwykłe emocje. Jeśli prowokuje do myślenia, to może być filozofia, nauka albo człowiek, ale nie sztuka. Prawdziwa sztuka mówi o bezsensie życie, o wolności występku, o mocy.