Choćby się żyło dość długo, nie będzie się wiedziało, dokąd iść, żeby sobie odbudować nowe szczęście. Pozostawi się wszędzie poronione płody szczęścia, żeby śmierdziały w zakątkach ziemi inawet nie będzie można oddychać.
Choćby się żyło dość długo, nie będzie się wiedziało, dokąd iść, żeby sobie odbudować nowe szczęście. Pozostawi się wszędzie poronione płody szczęścia, żeby śmierdziały w zakątkach ziemi inawet nie będzie można oddychać.