Cytat

Leżąc w namiocie, Michel czekał na świt. W nocy wybuchła gwałtowna burza, ze zdziwieniem stwierdził, że się trochę boi. Potem niebo się uspokoiło, zaczął padać jednostajny i powolny deszcz. Krople z głuchym bębnieniem uderzały o płótno namiotu kilka centymetrów od jego twarzy, lecz kontakt z nimi mu nie groził. Naraz tknęło go przeczucie, że całe jego życie będzie przypominało tę chwilę. Otrze się o ludzkie uczucia, czasami znajdzie się bardzo blisko nich; inni poznają smak szczęścia i rozpaczy: ale jego nic nigdy nie będzie