Cytat

Mogę opowiedzieć, jak strzelałam. Ale o tym, jak płakałam - nie. To nie zostanie wypowiedziane. Wiem jedno: na wojnie człowiek staje się straszny i niepojęty. Jak go można zrozumieć? Pani jest pisarką. Niech Pani sama coś wymyśli. Coś pięknego. Bez wszy i błota, bez wymiocin... Bez zapachu wódki i krwi... Żeby nie było takie straszne jak życie...

Więcej cytatów od tego autora

REKLAMA
Reklamy