Może kochał ją zbyt mocno i czuł, że nigdy nie będzie dość blisko; że dopóki pozostaje osobną istotą, nie może jej tak naprawdę poznać. (...) A może to była inna historia. Może jego miłość do niej go frustrowała, ten wieczny brak porozumienia. Może wyjeżdżali poza miasto, jechali przez kruche mosty, których stalowe włókna nuciły i niewyczuwalnie kołysały się na wietrze. Jechali na północ, na wieś, gdzie widzieli dla siebie przyszłość, mijali małe miasteczka z iglicami i wiatrowskazami (...). Ona była cicho, głowa oparta o szybę.
Może kochał ją zbyt mocno i czuł, że nigdy nie będzie dość blisko; że dopóki pozostaje osobną istotą, nie może jej tak naprawdę poznać. (...) A może to była inna historia. Może jego miłość do niej go frustrowała, ten wieczny brak porozumienia. Może wyjeżdżali poza miasto, jechali przez kruche mosty, których stalowe włókna nuciły i niewyczuwalnie kołysały się na wietrze. Jechali na północ, na wieś, gdzie widzieli dla siebie przyszłość, mijali małe miasteczka z iglicami i wiatrowskazami (...). Ona była cicho, głowa oparta o szybę.