Asystentka mi się podobała. Było w niej piękno, jakiego nie widzi się codziennie. Taki rodzaj piękna, które nie ma terminu ważności. A po tym, jak się zachowywała przy mnie, jak się do mnie uśmiechała, czułem, że miałbym u niej szansę. Ale wiedziałem, że to szansa jedynie wirtualna i że całe to piękno i miłe obejście to nic więcej jak taktyka. (...)Nienawidzę kobiet, które używają swojej urody, jakby to była broń masowego rażenia.
Asystentka mi się podobała. Było w niej piękno, jakiego nie widzi się codziennie. Taki rodzaj piękna, które nie ma terminu ważności. A po tym, jak się zachowywała przy mnie, jak się do mnie uśmiechała, czułem, że miałbym u niej szansę. Ale wiedziałem, że to szansa jedynie wirtualna i że całe to piękno i miłe obejście to nic więcej jak taktyka. (...)Nienawidzę kobiet, które używają swojej urody, jakby to była broń masowego rażenia.