spogląda na wylot i wokół widzi okropności, którymi dzieli się w najintymniejszych szczegółach swojego poematu. Niczego nie ukrywa, wszystkiego doświadcza do samego dna. Pochłania to. Przekonuje, że to jest jego własne - i, jak się wydaje, śmieje się i znajduje czas i bezczelność, by kochać kogoś, kogo wybrał
spogląda na wylot i wokół widzi okropności, którymi dzieli się w najintymniejszych szczegółach swojego poematu. Niczego nie ukrywa, wszystkiego doświadcza do samego dna. Pochłania to. Przekonuje, że to jest jego własne - i, jak się wydaje, śmieje się i znajduje czas i bezczelność, by kochać kogoś, kogo wybrał