Ludzie to więźniowie nawyków; wrysowują swoje małe, utarte koleiny w materię życia, a potem zostają w nich, bo zbyt trudno im się z nich wydostać. Według psychologów większość ludzi woli to, co znane - nawet jeśli jest to straszne - niż niepewność nowego. Kobiety zostają przy maltretujących je mężach nie w nadziei na zmianę, ale ze strachu przed samodzielnym życiem. Tylko śmiałe albo zdesperowane dusze wyrywają się ze swoich kolein. Ludzie mają tendencję do działania według takiego samego schematu dzień po dniu, tydzień po tygodni
Ludzie to więźniowie nawyków; wrysowują swoje małe, utarte koleiny w materię życia, a potem zostają w nich, bo zbyt trudno im się z nich wydostać. Według psychologów większość ludzi woli to, co znane - nawet jeśli jest to straszne - niż niepewność nowego. Kobiety zostają przy maltretujących je mężach nie w nadziei na zmianę, ale ze strachu przed samodzielnym życiem. Tylko śmiałe albo zdesperowane dusze wyrywają się ze swoich kolein. Ludzie mają tendencję do działania według takiego samego schematu dzień po dniu, tydzień po tygodni