Życie to przyszłość, nie przeszłość. Przeszłość może nas uczyć dzięki doświadczeniu, jak działać w przyszłości. Może pocieszać nas najmilszymi wspomnieniami i dawać za podstawę to, co już zostało zrobione. Jednak tylko przyszłość jest źródłem życia. Żyć przeszłością to opowiadać się za tym, co już przebrzmiało, co jest już martwe. Aby żyć pełnią życia trzeba na nowo stwarzać każdy dzień. Jako rozumne, myślące istoty musimy przy dokonaniu wyboru posługiwać się rozumem, a nie ślepym przywiązaniem do tego, co było.
Życie to przyszłość, nie przeszłość. Przeszłość może nas uczyć dzięki doświadczeniu, jak działać w przyszłości. Może pocieszać nas najmilszymi wspomnieniami i dawać za podstawę to, co już zostało zrobione. Jednak tylko przyszłość jest źródłem życia. Żyć przeszłością to opowiadać się za tym, co już przebrzmiało, co jest już martwe. Aby żyć pełnią życia trzeba na nowo stwarzać każdy dzień. Jako rozumne, myślące istoty musimy przy dokonaniu wyboru posługiwać się rozumem, a nie ślepym przywiązaniem do tego, co było.