Głos człowieka nigdy się nie zmienia, podobnie jak jego spojrzenie. W tej ogólnej zapaści fizycznej, do jakiej sprowadza się starość, głos i spojrzenie stanowią boleśnie niepodważalne świadectwo trwania charakteru, aspiracji, pragnień, wszystkiego tego, z czego składa się osobowość człowieka.
Głos człowieka nigdy się nie zmienia, podobnie jak jego spojrzenie. W tej ogólnej zapaści fizycznej, do jakiej sprowadza się starość, głos i spojrzenie stanowią boleśnie niepodważalne świadectwo trwania charakteru, aspiracji, pragnień, wszystkiego tego, z czego składa się osobowość człowieka.