Całuję dłoń, która bije mnie, niegodnego pachołka, a dzieciom Rosji daje tyle dobrego. Dłoń mojego pana i władcy, który nie rozumie, że jego poddany Aleksander Daniłowicz Mienszykow nie może ani sprzedać, ani przegrać w kości niczego, na czym spoczęło spojrzenie Jego Wysokości. Jego Wysokości mogę jedynie podarować to, czego pragnie jego serce.
Całuję dłoń, która bije mnie, niegodnego pachołka, a dzieciom Rosji daje tyle dobrego. Dłoń mojego pana i władcy, który nie rozumie, że jego poddany Aleksander Daniłowicz Mienszykow nie może ani sprzedać, ani przegrać w kości niczego, na czym spoczęło spojrzenie Jego Wysokości. Jego Wysokości mogę jedynie podarować to, czego pragnie jego serce.