Z biegiem dni i tygodni dziennikarzom coraz trudniej było utrzymywać przy życiu historię o podejrzanym o potrójne zabójstwo i jego kompanach. Już po kilku dniach telewizja i dzienniki poranne przestały o tym pisać, zgodnie ze starą zasadą, że jeśli nie ma się nic do powiedzenia, najlepiej nic nie mówić.
Z biegiem dni i tygodni dziennikarzom coraz trudniej było utrzymywać przy życiu historię o podejrzanym o potrójne zabójstwo i jego kompanach. Już po kilku dniach telewizja i dzienniki poranne przestały o tym pisać, zgodnie ze starą zasadą, że jeśli nie ma się nic do powiedzenia, najlepiej nic nie mówić.