Mogę powątpiewać w istnienie krzesła, mogę nie wierzyć w istnienie ciebie, mój przyjacielu. To mi wolno, nie mam bowiem dowodów wspierających przeciwny stan rzeczy. W jedną tylko rzecz zwątpić nie mogę - nie mogę zwątpić, że wątpię. Byłby to absurd, logiczna antynomia, gigantyczny paradoks, musisz przyznać mi rację. (...) Ponieważ to ja wątpię, ja muszę istnieć.
Mogę powątpiewać w istnienie krzesła, mogę nie wierzyć w istnienie ciebie, mój przyjacielu. To mi wolno, nie mam bowiem dowodów wspierających przeciwny stan rzeczy. W jedną tylko rzecz zwątpić nie mogę - nie mogę zwątpić, że wątpię. Byłby to absurd, logiczna antynomia, gigantyczny paradoks, musisz przyznać mi rację. (...) Ponieważ to ja wątpię, ja muszę istnieć.