Rozglądam się i widzę, że już nie jestem w szpitalu polowym. Leżymy szeregami w wielkiej sali. Unoszę głowę, żeby się rozejrzeć, i nie wierzę własnym oczom. Widzę kobietę w mundurze, a ta kobieta idzie prosto do mnie. Od miesięcy nie widziałem prawdziwej kobiety. Już zapomniałem, jaki to miły widok.
Rozglądam się i widzę, że już nie jestem w szpitalu polowym. Leżymy szeregami w wielkiej sali. Unoszę głowę, żeby się rozejrzeć, i nie wierzę własnym oczom. Widzę kobietę w mundurze, a ta kobieta idzie prosto do mnie. Od miesięcy nie widziałem prawdziwej kobiety. Już zapomniałem, jaki to miły widok.