Znam ten koszmarny dylemat. Wszyscy, którzy są outsiderami, znają go. Nieważne, czy mówimy tu o legalności, o duszy, obywatelstwie czy prawdziwych braterskich lub siostrzanych więziach, zawsze chodzi o to samo - pragniemy być widziani jako pełnowartościowe osoby, jako jednostki wewnętrznie tak samo cenne jak każde inne.
Znam ten koszmarny dylemat. Wszyscy, którzy są outsiderami, znają go. Nieważne, czy mówimy tu o legalności, o duszy, obywatelstwie czy prawdziwych braterskich lub siostrzanych więziach, zawsze chodzi o to samo - pragniemy być widziani jako pełnowartościowe osoby, jako jednostki wewnętrznie tak samo cenne jak każde inne.