(...) w życiu nie ma chyba niczego lepszego niż otwarte na oścież drzwi, chwil piękniejszych niż ta, kiedy przeszłość i przyszłość przestają mieć znaczenie, bo ten końcowy akt jest jednocześnie aktem początkowym dla chwili zupełnie nowej, od której wszystko znowu zaczyna się liczyć i ma zupełnie inną choreografię.
(...) w życiu nie ma chyba niczego lepszego niż otwarte na oścież drzwi, chwil piękniejszych niż ta, kiedy przeszłość i przyszłość przestają mieć znaczenie, bo ten końcowy akt jest jednocześnie aktem początkowym dla chwili zupełnie nowej, od której wszystko znowu zaczyna się liczyć i ma zupełnie inną choreografię.