Do 1958 roku rozwi±zano wszystkie sporne kwestie zwi±zane ze stalinizmem, antystalinizmem, rewizjonizmem i komunizmem narodowym. Od tego momentu mo¿na je by³o wykorzystywaæ jako sztuczne "zagadnienia", rzekomo powoduj±ce podzia³y miêdzy ró¿nymi przywódcami i ró¿nymi partiami w Bloku i poza nim. Poszczególnych przywódców, b±d¼ ich grupy (wszystkich bêd±cych oddanymi leninowcami) mo¿na by³o mylnie przedstawiaæ dla kontrastu jako "stalinowców", "dogmatyków", "twardog³owych" (...) w odró¿nieniu od "pragmatyków", "rewizjonistów", "
Do 1958 roku rozwi±zano wszystkie sporne kwestie zwi±zane ze stalinizmem, antystalinizmem, rewizjonizmem i komunizmem narodowym. Od tego momentu mo¿na je by³o wykorzystywaæ jako sztuczne "zagadnienia", rzekomo powoduj±ce podzia³y miêdzy ró¿nymi przywódcami i ró¿nymi partiami w Bloku i poza nim. Poszczególnych przywódców, b±d¼ ich grupy (wszystkich bêd±cych oddanymi leninowcami) mo¿na by³o mylnie przedstawiaæ dla kontrastu jako "stalinowców", "dogmatyków", "twardog³owych" (...) w odró¿nieniu od "pragmatyków", "rewizjonistów", "