Pojmany ma tę przewagę nad pilnującym go człowiekiem, że bez przerwy wypatruje okazji do ucieczki i tylko czeka sposobności by dać nogę, podczas gdy strażnik nie ma oczu dookoła głowy. Bardzo często jest zaświadczony, że sama jego obecność wystarczy do zastraszenia więźnia, i dlatego pozwala sobie na myślenie o znacznie przyjemniejszych rzeczach, zapomina za to o obowiązkach. To normalne. Gdyby było inaczej, pilnujący stałby się więźniem swojego jeńca.
Pojmany ma tę przewagę nad pilnującym go człowiekiem, że bez przerwy wypatruje okazji do ucieczki i tylko czeka sposobności by dać nogę, podczas gdy strażnik nie ma oczu dookoła głowy. Bardzo często jest zaświadczony, że sama jego obecność wystarczy do zastraszenia więźnia, i dlatego pozwala sobie na myślenie o znacznie przyjemniejszych rzeczach, zapomina za to o obowiązkach. To normalne. Gdyby było inaczej, pilnujący stałby się więźniem swojego jeńca.