(...) bardzo dużo myślałem o starym Spencerze, a jeśli człowiek myślał o nim za dużo - zaczynał się dziwić, po co on, u licha, jeszcze żyje. (...) Ale jeśli człowiek myślał o nim tyle, ile trzeba, nie za dużo, wtedy się jakoś rozumiało, że staremu Spencerowi nie jest źle na świecie. (...) No i o to mi właśnie chodzi: że człowiek stary jak świat umie się cieszyć z kupionego klimu.
(...) bardzo dużo myślałem o starym Spencerze, a jeśli człowiek myślał o nim za dużo - zaczynał się dziwić, po co on, u licha, jeszcze żyje. (...) Ale jeśli człowiek myślał o nim tyle, ile trzeba, nie za dużo, wtedy się jakoś rozumiało, że staremu Spencerowi nie jest źle na świecie. (...) No i o to mi właśnie chodzi: że człowiek stary jak świat umie się cieszyć z kupionego klimu.