Zenon Przesmycki (znany też pod pseudonimami Miriam oraz Jan Żagiel) przyszedł na świat 22 grudnia 1861 r. w Radzyniu. Ukończył gimnazjum w Warszawie, a następnie studia prawnicze na Uniwersytecie Warszawskim. W latach 1890- 1894 studiował też filozofię w Wiedniu. W latach 80. Współpracował z wieloma czasopismami jako poeta, krytyk i tłumacz. W 1887 r. był przez kilkanaście miesięcy redaktorem naczelnym warszawskiego "Życia". W latach 1889-1900 przebywał za granicą, przede wszystkim we Francji. Tam ukształtowały się jego poglądy literackie i filozoficzne, które zawierał w listach do krakowskiego "Świata". W 1897 r. został redaktorem nowopowstającego czasopisma "Przegląd Filozoficzny". Po powrocie do kraju był przez krótki okres redaktorem krakowskiego "Życia"- sztandarowego organu prasowego Młodej Polski. W latach 1901- 1907 wydawał czasopismo "Chimera". Po pierwszej wojnie światowej był ministrem kultury i sztuki oraz członkiem Polskiej Akademii Literatury. Był ważną postacią młodopolskiego życia kulturalnego. Był średniej miary poetą (wydał w 1894 r. tomik "Z czary młodości"), ale znakomitym tłumaczem oraz krytykiem, jednym z twórców koncepcji "sztuki dla sztuki". Jego wielkim wkładem w kulturę polską jest też ocalenie rękopisów Cypriana Kamila Norwida. Zmarł w październiku 1944 r. w szpitalu w Warszawie.