Sudha Koul

Obracające siękoło czasu,kończąc jeden cykl ,rozpoczyna drugi.Czas płynie,rozwija się jak ogon psiaka,potem znowu zwija się w kłębuszek i wszystko zaczyna się od początku.W ciągu całego życia zwracamy oczy ku niebu,potykamy się o kamienie potem podnosimy się,otrząsamy się z kurzu i rozglądamy wokół.Wydaje się nam,że znamy swoje miejsce na ziemi,a potem znowu z nadzieją kierujemy wzrok ku niebu.Gdybyśmy obejrzeli się w tył,zobaczylibyśmy niknącą w oddali procesję przodków,których życie nieświadomie naśladujemy.Wolimy jednak błagalnie

Uważamy,że rozumem nie wszystko da się objąć.Obłęd zasługuje na głęboki szacunek".