Córka Stefana Żeromskiego opowiada o ojcu, rodzinie, przyjaciołach, fascynacjach artystycznych. Anegdoty, wzruszenia, barwny obraz dwudziestolecia międzywojennego i klęski września 1939 roku przeżytej w oblężonej...czytaj dalej
Druga część wspomnień córki Stefana Żeromskiego obejmuje lata 1939-1956. Tragedia narodowa miesza się z komizmem codzienności, patos z anegdotą. Opowieść o zwykłych losach dwóch niezwykłych kobiet: żony i córki...czytaj dalej
Druga część wspomnień córki Stefana Żeromskiego obejmuje lata 1939-1956. Tragedia narodowa miesza się z komizmem codzienności, patos z anegdotą. Opowieść o zwykłych losach dwóch niezwykłych kobiet: żony i córki...czytaj dalej
Ostatnio miałam oczywisty dowód na to, że mężczyźni mają mniej wyobraźni, a może przebiegłości, albo ta przebiegłość jest jakaś naiwna. Siedzieliśmy wszyscy u pewnych państwa z wizytą i mąż, pan domu, pokazywał piękne fotografie z wakacji, które spędzał sam, bo zasadę mieli taką, że raz do roku rozstają się na kilka tygodni, żeby się potem z większą czułością odnaleźć. Więc ten samotny urlop w Dalmacji był cudowny. Cisza, milczenie, morze, palmy i nieopisane zabytki, czas poświęcony wyłącznie na odnalezienie siebie. Katharsis.<
Są z nami tu państwo Szyfmanowie, co jest miłe, bo są eleganccy i spokojni. To małżeństwo wywołało w Warszawie przed niedawnym czasem prawdziwe towarzyskie trzęsienie ziemi. On jest od niej starszy o 70 lat, dużo starszy od jej ojca. Zakochał się w tej ślicznej jak marzenie osóbce, którą poprzednio wydano za jakiegoś oficera. Szyfman ją rozwiódł i ożenił się, czym przyprawił swoje dwie siostry, połowę znajomych i panią Morstinową o piekielne wzburzenie i wstrząsy psychiczne. Przygladam się jej i zastanawiam się czy jest szczera
Więcej