Zdjęcie - Mieczysław Jastrun

Mieczysław Jastrun

Data urodzenia: 1903-10-29
Data śmierci: 1983-02-22

Mieczysław Jastrun to polski poeta związany z pokoleniem Skamandrytów, ojciec Tomasza Jastruna

Mieczysław Jastrun - biografia, życie i twórczość

Mieczysław Jastrun urodził się 29 października 1903 r. w Korolówce (dawne województwo tarnopolskie). Pochodził z rodziny żydowskiej. W pierwszych latach jego życia rodzina przeniosła się na ziemię tarnowską (mieszkali w różnych miejscowościach w zależności od miejsca pracy ojca). Dzieciństwo spędził w Jodłowej, do szkoły powszechnej chodził w Ryglicach, a do gimnazjum (lata 1915-1919) w Krakowie. Ten etap edukacji przerwał z powodu wybuchu wojny polsko- bolszewickiej. Zaciągnął się wtedy jako ochotnik do armii polskiej, ale uczestnictwo w walkach uniemożliwiło mu zachorowanie na tyfus. Po wyzdrowieniu ostatnie dwie klasy gimnazjum ukończył w Tarnowie. Po zdaniu matury rozpoczął studia na trzech kierunkach- filologii polskiej i germańskiej oraz filozofii na Uniwersytecie Jagiellońskim. W czasie studiów, w 1925 r., zadebiutował jako poeta na łamach "Skamandra". W 1929 r. uzyskał stopień doktora nauk humanistycznych.

Po ukończeniu studiów pracował do r. 1939 jako nauczyciel języka polskiego i propedeutyki filozofii w kilku gimnazjach. W 1929 r. wstąpił w szeregi ZZLP, a rok później został członkiem polskiego PEN- Clubu.

Po wybuchu II wojny światowej poeta przedostał się pod koniec roku do Lwowa. Tam redagował podręczniki szkolne i zajmował się tłumaczeniami. W 1941 r., gdy Lwów zajęli Niemcy, wrócił do Warszawy. Tam zaangażował się w tajne nauczanie, współpracował też z prasą konspiracyjną pod pseudonimem Jan Klonowicz. W lipcu 1944 r. przeniósł się do Międzylesia, by uniknąć aresztowania przez gestapo.

Jesienią 1945 r. poeta wyjechał do Łodzi. Wstąpił w szeregi PPR, został też zastępcą redaktora naczelnego "Kuźnicy". W 1949 r. zamieszkał na stałe w Warszawie. Rok później wyszedł za poetkę Mieczysławą Buczkówną. Owocem ich związku był syn Tomasz, również sławny poeta. Kontynuował pracę pisarską, prowadził też wykłady z poezji współczesnej na Uniwersytecie Warszawskim. W 1957 r. wystąpił z PZPR, ponieważ partia zakazała wydawania czasopisma "Europa", którego był współzałożycielem. W 1964 r. był sygnatariuszem napisanego w obronie wolności słowa "Listu 34". Laureat licznych nagród literackich. Zmarł 22 lutego 1983 r.

Kalina Beluch

Mieczysław Jastrun - bibliografia

1935 Dzieje nieostygłe
1937 Strumień i milczenie
1944 Godzina strzeżona
1946 Rzecz ludzka
1951 Barwy ziemi
1952 Poemat o mowie polskiej
1956 Gorący popiół
1961Piękna choroba
1962 Mit śródziemnomorski
1965 Symboliści francuscy
1967 W biały dzień
1967 Poezja Młodej Polski
1971 Eseje wybrane
1975 Poezje zebrane
1977 Scena obrotowa
1978 Powrót do Grecji
1980 Punkty świecące
1983 Smuga światła


Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/MieczysA?aw_Jastrun

Mieczysław Jastrun - twórczość

Niestety nie znaleźliśmy wyniów pasujących do podanych kryteriów wyszukiwania

Reklamy