Luigi Pirandello
1893 Wykluczona
1894 Romanse bez miłości
1897 Epilog
1899 Radosny Ból
1905 Nieboszczyk Mattia Pascal
1907 Starzy i młodzi
1910 Kleszcze
1917 Tak jest, jak się państwu zdaje
1920 Żeby wszystko było jak należy
1920 Jak przedtem, lepiej niż przedtem
1921 Sześć postaci w poszukiwaniu autora
1922 Henryk IV
1924 Jeden, nikt i sto tysięcy
1924 Każdy na swój sposób
1929 Dziś wieczorem improwizujemy
Gatunki literackie:
Literatura piękna
Luigi Pirandello - najnowsze książki:
Czarny szal,
Średnia ocena książek Luigi Pirandello: 3/6
1 osób przeczytało książki autora
4 osób chce przeczytać książki autora
Luigi Pirandello - biografia, życie i twórczość
Włoski dramaturg i prozaik Luigi Pirandello przyszedł na świat 28 czerwca 1867 r. we wiosce Caos na Sycylii. Jego rodzice byli dobrze sytuowani i aktywni politycznie. Czynnie popierali walkę o zjednoczenie Włoch i demokrację (ojciec wziął udział w kampanii Garibaldiego, za co został zesłany na Maltę).
Początkowo był kształcony w domu, najbardziej fascynowały go jednak baśnie i legendy opowiadane przez starą służącą. Jako dwunastolatek napisał pierwszą tragedię. Pod wpływem ojca podjął dalszą naukę w szkole technicznej, nie ukończył jej jednak, przenosząc się zgodnie ze swoimi zainteresowaniami do ginnasio, gdzie studiował nauki humanistyczne.
W roku 1880 przeniósł się z rodziną do Palermo. Tam ukończył szkołę średnią oraz rozwijał swoje pasje – zachłannie czytał, pisał pierwsze wiersze. W tym okresie zakochał się w swojej kuzynce Linie oraz oddalił się emocjonalnie od ojca, przywiązując się jednocześnie bardzo do matki. Aby zyskać przychylność rodziny swojej kuzynki, włączył się aktywnie w zarządzanie rodzinnym przedsiębiorstwem oraz wstąpił na wydział prawa uniwersytetu w Palermo, gdzie zetknął się z radykalnym środowiskiem nacjonalistycznym.
Zdecydowawszy się ostatecznie na studia prawnicze, udał się w roku 1887 do Rzymu. Dwa lata później wydał swój pierwszy tomik wierszy. Zmuszony do opuszczenia uniwersytetu z powodu konfliktu z profesorem łaciny trafił do Bonn, gdzie spędził dwa lata. W tym okresie zapoznał się z twórczością niemieckich romantyków, zaczął też tłumaczyć na włoski „Elegie” Goethego. W roku 1891 został doktorem glottologii.
Po powrocie na Sycylię zdecydował się poświęcić pisarstwu. W roku 1894 wydał pierwszy zbiór opowiadań, „Romanse bez miłości”. W tym samym roku ożenił się za namową ojca z Antoniettą Portulano, wychowanką klasztoru w San Vincenzo. Mimo iż żona nie podzielała jego pasji artystycznych, małżeństwo było względnie szczęśliwe. Jednocześnie Pirandello współpracował coraz ściślej z wydawcami prasy, przygotowywał kolejne utwory do publikacji, zajął się też nauczaniem.
Rok 1903 był w jego życiu przełomowy. Zalanie kopalni siarki pozbawiło rodzinę majątku, a Antonietta doznała szoku i nigdy już nie powróciła do pełnej równowagi psychicznej. Luigi rzucił się wówczas z jeszcze większą intensywnością w wir pracy literackiej. Prócz powieści i opowiadań publikował też eseje krytycznoliterackie, tworzył też dramaty. Na tym nie kończą się Jego związki z teatrem – od 1925 r. był dyrektorem artystycznym „Teatro d'Arte di Roma”.
Został członkiem Włoskiej Akademii Nauk w roku 1929, zaś w roku 1934 został laureatem literackiej Nagrody Nobla. Na podstawie jego opowiadań powstało wiele filmów we Włoszech, we Francji i w Polsce.
Zmarł 10 grudnia 1936 r.
Kalina Beluch
Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Luigi_Pirandello
Luigi Pirandello - twórczość
Czarny szal
Zbiór opowiadań:
Czarny szal
Kapliczka
Obrona pana Meola
Szczęśliwcy
Skoro nie pada...
Wachlarzyk
Uciecha
Epistoła
Patent
Albo jednego, albo niczyje
Requiem aeternam dona eis...czytaj dalej
Żadna rzeczywistość nie została nam przypisana, nie istnieje, a my musimy ją sobie wytwarzać jeśli chcemy być; i nie będzie to nigdy jedna dla wszystkich, jedna na zawsze, lecz nieustannie i nieskończenie zmienna".
Więcej